To co, gotowi na małą powtórkę? Pamiętacie, co oznacza w języku rosyjskim, że mamy do czynienia z rzeczownikiem żywotnym lub nieżywotnym?
Pojęcie żywotności, co całkiem logiczne, jest związane z tym, na ile nazywany obiekt żyje lub nie. I tak rzeczowniki żywotne to takie, które opisują ludzi i zwierzęta, a nieżywotne – pozostałe zjawiska lub rzeczy.
Gramatycznie żywotność wychodzi w bierniku:
Rzeczowniki żywotne -> biernik = dopełniacz
„Profesor” jak najbardziej żyje, więc w tym przypadku w dopełniaczu i bierniku liczb pojedynczej i mnogiej mamy tę samą formę.
Rzeczowniki nieżywotne -> biernik = mianownik
Pociąg natomiast oznak życia nie przejawia, zatem w tym przypadku te same formy będziemy mieli w mianowniku i bierniku (rymuje się, co może wspomóc proces pamięciowy).
Dopełniacz liczby mnogiej rzeczowników męskich
Któż nie lubi dopełniacza! Zobaczmy, jakie formy może przybrać, oprócz wyżej wymienionych i oczywistych w liczbie mnogiej (профессоро́в – profesorów, поездо́в – pociągów).
Możemy tutaj wyróżnić parę grup:
- z końcówką zerową: np. во́лосы – воло́с (włosy – włosów), солда́ты – солда́т (żołnierze – żołnierzy)
- z końcówką -ев lub -ов (w zależności od akcentu): np. па́льцы – па́льцев (palce – palców; akcent pada na temat), дворцы́ – дворцо́в (pałac – pałaców; akcent pada na końcówkę)
- z końcówką -ь w mianowniku liczby pojedynczej: np. день – дни – дней (dzień – dni – dni)
- WYJĄTKI (które tak bardzo lubimy): np. граждани́н – гра́ждане – гра́ждан (obywatel – obywatele – obywateli), хозя́ин – хозя́ева – хозя́ев (gospodarz – gospodarze – gospodarzy).
Obraz Wokandapix z Pixabay
