Czy zwracaliście kiedyś uwagę na tłumaczenie tytułów filmów? Nie? No to może czas zacząć, bo jak się okazuje może to być całkiem ciekawa forma rozrywki. Nie mówiąc już o przyjemności gubienia się w domysłach czy tłumacz płakał jak tłumaczył, czy wręcz przeciwnie – dobrze się bawił.

Oczywiście, nie można mieć wszystkiego o czym świadczy chociażby znane powiedzenie, że tłumaczenia są jak kobiety – albo piękne, albo wierne. Dlaczego? Bo tłumaczenie dosłowne nie zawsze zdaje rezultat, czasami trafi się słowo-nie-do-przetłumaczenia, decydujemy się na zapożyczenie obcego słowa czy wręcz zachowanie zapisu oryginalnego, próbujemy interpretować etc. I w końcu tworzymy – bo tak lepiej brzmi (inna motywacja: dopisać).

Weźmy znany ranking filmów i pokuśmy się o porównanie pozycji z pierwszej 10 (ostatnia kolumna przedstawia tłumaczenie filologiczne):

W powyższych przykładach dominuje raczej dbałość o wierność tłumaczenia, aczkolwiek pojawiają się pewne odstępstwa.

Oczywiście, przekład tytułu to wierzchołek góry lodowej, bo już tłumaczenie filmu czy to w postaci dubbingu, szeptanki czy napisów dialogowych będzie niosło różne smaczki i niesmaczki językowe.