Pisownia nazw po polsku i rosyjsku – różnice

Jakie nazwy piszemy wielką, a jakie małą literą? W tej kwestii w językach polskim i rosyjskim jest kilka różnic. Sprawdźmy, jakich!

Nazwy narodowości

To różnica, która chyba najbardziej dziwi moich uczniów na początku nauki języka. Jak można pisać nazwę narodowości małą literą? A można. W przeciwieństwie do języka polskiego, w którym wielka litera jest tutaj oczywista. Zobaczmy:

RU: россия́нин, италья́нка; PL: Rosjanin, Włoszka

Nazwy geograficzne, instytucji, wydarzeń historycznych etc.

W języku polskim w takich przypadkach zazwyczaj piszemy wszystkie człony nazwy wielką literą, podczas gdy w języku rosyjskim dotyczy do tylko pierwszego wyrazu:

RU: Антаркти́ческий полуо́стров, Варша́вский университе́т; PL: Półwysep Antarktyczny, Uniwersytet Warszawski

Zdarzają się oczywiście odstępstwa od tej normy. I tak na przykład wydarzenia historyczne zapisujemy po rosyjsku zgodnie z powyższą regułą, a po polsku tradycyjnie małą:

RU: Октя́брьская револю́ция, Пе́рвая мирова́я война́; PL: rewolucja październikowa, pierwsza wojna światowa

Dotyczy to też niektórych nazw geograficznych, które po rosyjsku pisze się wielkimi literami (w języku polskim to norma):

RU: Вели́кий Но́вгород, Росси́йская Федера́ция; PL: Nowogród Wielki, Federacja Rosyjska

Formy grzecznościowe

W języku polskim przywykliśmy, że jeśli chcemy być uprzejmi w stosunku do adresata, a jesteśmy z nim na „ty”, zaimek osobowy piszemy wielką literą. W rosyjskim stosuje się zapis od małej litery:

RU: ты, тебе́, с тобо́й; PL: Ty, Tobie, z Tobą

Ponieważ w języku rosyjskim nie stosuje się form „pan, pani, państwo”, tylko określenie „wy”, pisownia tego zaimka wielką literą będzie wyrażać nasz szacunek: