Ostatnio powtarzaliśmy „żywe” i „martwe” (oczywiście pod względem gramatycznym) rzeczowniki rodzaju męskiego w języku rosyjskim. Spójrzmy, jak się przedstawia sytuacja z żywotnością słów rodzaju żeńskiego i nijakiego.
>>> Żywotne i nieżywotne rzeczowniki rodzaju męskiego w języku rosyjskim
Przyjrzyjmy się poniższym grafikom:
Rodzaj żeński


Co z nich wynika? Карта, czyli „mapa”, jest rzeczownikiem nieżywotnym, ponieważ jest nazwą przedmiotu. W tym przypadku mianownik i biernik liczby mnogiej mają taką samą formę.
Z kolei мама („mama”) jako przedstawicielka grupy rzeczowników żywotnych (odnoszących się do istot żywych) w liczbie mnogiej ma formę dopełniacza równą biernikowi.
Sytuację analogiczną możemy zaobserwować w rzeczownikach rodzaju nijakiego na przykładzie słów „pole” (rzeczownik nieżywotny) i „zwierzę” (rzeczownik żywotny).


Zasadniczo większość rzeczowników w rodzaju nijakim jest nieżywotna. Wyjątkami są słowa odprzymiotnikowe lub utworzone od imiesłowów przymiotnikowych (tak jak właśnie животное) czy takie wyrazy jak дитя (dziecko).
Na koniec pytanie za sto punktów:
Czy „nieboszczyk” może być „żywy”?
Jak najbardziej, przynajmniej gramatycznie (w kwestie medyczne i transcendentne nie wchodząc) – wyraz покойник jest rzeczownikiem żywotnym.