Ostatnio powtarzaliśmy „żywe” i „martwe” (oczywiście pod względem gramatycznym) rzeczowniki rodzaju męskiego w języku rosyjskim. Spójrzmy, jak się przedstawia sytuacja z żywotnością słów rodzaju żeńskiego i nijakiego.

>>> Żywotne i nieżywotne rzeczowniki rodzaju męskiego w języku rosyjskim

Przyjrzyjmy się poniższym grafikom:

Rodzaj żeński

Co z nich wynika? Карта, czyli „mapa”, jest rzeczownikiem nieżywotnym, ponieważ jest nazwą przedmiotu. W tym przypadku mianownik i biernik liczby mnogiej mają taką samą formę.

Z kolei мама („mama”) jako przedstawicielka grupy rzeczowników żywotnych (odnoszących się do istot żywych) w liczbie mnogiej ma formę dopełniacza równą biernikowi.

Sytuację analogiczną możemy zaobserwować w rzeczownikach rodzaju nijakiego na przykładzie słów „pole” (rzeczownik nieżywotny) i „zwierzę” (rzeczownik żywotny).

Zasadniczo większość rzeczowników w rodzaju nijakim jest nieżywotna. Wyjątkami są słowa odprzymiotnikowe lub utworzone od imiesłowów przymiotnikowych (tak jak właśnie животное) czy takie wyrazy jak дитя (dziecko).

Na koniec pytanie za sto punktów:

Czy „nieboszczyk” może być „żywy”?

Jak najbardziej, przynajmniej gramatycznie (w kwestie medyczne i transcendentne nie wchodząc) – wyraz покойник jest rzeczownikiem żywotnym.