alfabet

Transkrypcja alfabetu rosyjskiego

Czy wiecie, w jaki sposób zapisać litery rosyjskiego alfabetu łacinką? Jeżeli jeszcze nie lub nie jesteście pewni, czy robicie to właściwie, zachęcam Was do przeczytania poniższego wpisu.

Magiczne słowo „transkrypcja”

Transkrybowanie umożliwia przełożenie zapisu głosek języka obcego na język rodzimy z wykorzystaniem jego symboli graficznych tak, aby oddawały oryginalne brzmienie tekstu.

Transkrypcja w przypadku języka rosyjskiego oznacza zapisanie bukw odpowiadającymi im literami alfabetu łacińskiego z zachowaniem wyjściowego brzmienia, a równocześnie naturalnego dla języka polskiego.

Pojęcia transkrypcji nie należy mylić z transliteracją, o czym dawno temu pisałam we wpisie Transkrypcja i transliteracja w przekładzie.

Natomiast kompletnie nie zgadzam się ze stosowaniem transkrypcji angielskiej do zapisywania np. rosyjskich nazwisk w języku polskim. Nie ukrywam, że czasem „przetłumaczenie” takiego zapisu na bardziej zrozumiale brzmiący zajmuje mi chwilę – porównajcie na przykład pisownię nazwiska „Tchaikovsky” i „Czajkowski”. Ten temat rozwijam we wpisie Pisownia rosyjskich nazwisk.

Przykłady transkrypcji

Opis całego rosyjskiego alfabetu znajdziecie na stronie pwn.pl w sekcji Transkrypcja współczesnego alfabetu rosyjskiego. Ja natomiast chciałabym się skupić na kilku wybranych przykładach.

Samogłoski jotowane: е, ё, ю, я

  • kiedy są na początku wyrazu, zapisujemy je ze spółgłoską „j”, np. его – jewo, ёж – joż, Юра – Jura, яхта – jachta
  • kiedy występują po syczących spółgłoskach (шипящие согласные) ж, ц, ч, ш, щ oraz л, pozbawiamy je joty, zostawiając samotną samogłoskę, np. жена – żena, Лёва – Lowa, зачем – zaczem
  • kiedy występują po wszystkich innych spółgłoskach, zapisujemy je z samogłoską „i”, np. победа – pabieda, тётя – tiotia, костюм – kastium.

Ł przedniojęzykowo-zębowe

Nie żartuję, ono naprawdę tak się nazywa 🙂 A kto z Was chce dowiedzieć się o nim czegoś więcej lub poćwiczyć jego wymowę, odsyłam go do wpisu Wymowa rosyjska – ćwiczymy „L”.

  • przed samogłoskami jotowanymi oraz ь i и zapisujemy je jako „l”, np. лес – lies, полёт – paliot, поляк – paliak, любить – lubit’ (przy okazji zwróćcie uwagę, jak zapisujemy miękki znak), несколько – nieskol’ko, лист – list
  • przed spółgłoskami, pozostałymi samogłoskami, czyli, a, o, у, ы oraz na końcu wyrazu zapisujemy je jako „ł”, np. дело – dieło, человек – czeławiek, стул – stuł.

Źródło obrazka: pixabay.com

.