Podobnie jak w każdym innym języku, tak i w rosyjskim istnieje sporo słów, z którymi mają problem sami Rosjanie. O jakie słowa chodzi?

„Ten” kawa

„Кофе” to słowo zapożyczone, które pomimo tego, że kończy się na literę „e”, co sugeruje rodzaj nijaki, jest rodzaju męskiego.

 Inny przykład to wyraz „метро”, który wcześniej również był rodzaju męskiego (od „метрополитен”; wydawano nawet gazetę „Советский метро”).

Osoby uczące się języka rosyjskiego zapewne się dziwią, dlaczego słowo „кафе” jest rodzaju nijakiego, a „кофе” – męskiego. Jednak, żeby łatwiej było to zapamiętać, rodzaj męski ma w tym przypadku uzasadnienie w postaci przestarzałych form „кофий” i „кофей”.

.

„звОнить”

Tak najczęściej się teraz akcentuje ten wyraz. Pomimo istnienia odpowiednich norm regulujących występowanie akcentu w danym wyrazie, jego miejsce się zmienia. Takie przeniesienie akcentu z końcówki na rdzeń już nastąpiło w czasownikach „куришь”, „варишь” i „даришь”, więc niewykluczone, że „звoншь”  już czeka w kolejce.

.

Президент i Патриарх

Tutaj obowiązuje taka sama zasada jak w języku polskim – jedynie w oficjalnych dokumentach oba słowa pisze się wielką literą. Podobna kwestia dotyczy „urodzin”. Nie wiedzieć czemu funkcjonuje forma „День Рождения”, choć te wyrazy powinno się pisać małymi literami.

.

„B Украине” czy „на Украине”?

To już nawet nie spór na płaszczyźnie językowej, ale ideologicznej. Żądnych szczegółów odsyłam do ciekawego artykułu Mariny Zolotariowej, która to dokładnie wyjaśnia. Natomiast poprawna forma to „на Украине”.

.

Słowa „кушать” używają tylko niewychowani ludzie

Sprawa dość ciekawa – tego czasownika używa się najczęściej w stosunku do dzieci, mogą go też używać kobiety. Natomiast tak nie powinni mówić mężczyźni. W ich przypadku zaleca się słowo „есть”. Tu możecie więcej poczytać na ten temat.

.

Zaimek  „вы” zawsze się pisze wielką literą

A, nieprawda – w tym przypadku funkcjonuje taka sama zasada jak w języku polskim, czyli wielką literę stosujemy w oficjalnej korespondencji i kiedy chcemy podkreślić nasz szacunek wobec adresata. Dla pociechy dodam, że filolodzy też nie zawsze używają tej formy poprawnie.

Oczywiście, nie sposób podać wszystkich przykładów, bo dobrze wiemy, że jest ich bardzo dużo. Ale krok po kroku, tak jak w tym artykule, możemy się ich systematycznie uczyć.

Źródło: www.vk.com/ruyaz